ბლიად

აი ხომ ვიცი, რომ ნაგავია.

ხომ ვიცი, რომ არ ღირს არანაირად, ჩემი ნერვიული შეტევების ღირსია?

სად ტრაკში მქონდა თვალები ამდენიხანი, რატომ ვერ ვხედავდი იმ ყველაფერს... ცინიზმით, სარკაზმით, ბოღმით და ნაგვით სავსე ტომარა.

ნიჩო, იმედია გამივლის და აღარ მექნება რეაქცია დაცინვებზე და დამცირების მცდელობებზე. თუმცა და ამას ეძახის ”პირდაპირობას”. შეჩემა, უტაქტობის, სიგოიმის და იაფფასიანობის ნიშანია, პირდაპირობა კი არა. ხტფუი, გარბიჯ.

მე კიდე ჩემი პატარა მზე მინათებს...

ანათებს და ეს სიბნელე უკან იწევა, ვერ უძლებს. ძალიან მაგარი მზე მყავს.

და მიყვარს.